برای بزرگداشت های جشنواره فیلم فجر،
سفارش استادمحمد به ابوالفضل پورعرب چه بود؟
به گزارش دکور پرداز، ابوالفضل پورعرب که فردا 11 بهمن ماه مقرر است، بزرگداشت اش در جشنواره فیلم فجر برگزار شود، گفته است: یک استاد سخت گیری به نام محمود استادمحمد داشتیم که به من می گفت «سینما را به خاطر علاقه ات کار کن اما تئاتر را برای تجربه بازیت انتخاب بکن، برای اینکه تئاتر خانه تو است»
به گزارش دکور پرداز به نقل از ایسنا، این بازیگر سینما که با «زخمه» خسرو ملکان در سال ۶۲ وارد سینما شد، در اول تیر ماه ۱۳۴۰ در شهرری متولد شده است. «رابطه پنهانی»، «عروس»، «چهره»، «دو روی سکه»، «در کمال خونسردی»، «مردی شبیه باران»، «غریبانه»، «مردی از جنس بلور»، «دست های آلوده» و... همچون فیلم های سینمایی است که در آنها ایفای نقش کرده است.
ابوالفضل پورعرب برای فیلم های «عروس» و «مردی شبیه باران» تا حالا دو سیمرغ بلورین از جشنواره فیلم فجر گرفته است.
ابوالفضل پورعرب در مصاحبه تاریخچه شفاهی با موزه سینما گفته است: خیلی از فیلم ها را بازی نکردم اما پای هر فیلمی که بازی کرده ام، ایستادم.
این هنرمند با اعلان اینکه بخش عمده ای از عمرش در سینما گذشته است، اظهار داشت: سر پل جوادیه یک سینما وجود داشت که پدرم با صاحب سینما دوست بود و ما بصورت رایگان فیلم ها را در آنجا می دیدیم.
وی با اشاره به دعوت از او برای حضور در فیلم «روز واقعه» اضافه کرد: برای ایفای نقش در فیلم «روز واقعه» از من دعوت نمودند، از آنها سوال کردم چه کسی قرار بود نقش مورد نظر را ایفا کند و گفتند خسرو شجاع زاده که بیست دقیقه از این فیلم هم تولید شده بود و به دلایلی او نتوانسته بود برای ادامه اش حضور داشته باشد. مصطفی طاهری و محمدرضا شریفی نیا برای حضورم در این فیلم زنگ زده بودند و من خوشحال شدم. نزد خسرو شجاع زاده رفتم تا از او اجازه بگیرم چون در سال ۶۰ هردو کارمند تلویزیون بودم و وی در پاسخ به من گفت برای تو خوب است که این نقش را بازی کنی و من از لحن صحبت او خیلی ناراحت شدم و عذرخواهی کردم و از حضور در این فیلم انصراف دادم.
پورعرب با اشاره به فیلم «عروس» هم اظهار داشت: دفتر مهاب فیلم در فیشرآباد بود از آنجا با بهروز افخمی تا خیابان آزادی و از آنجا تا خیابان سئول که خانه او بود پیاده رفتیم و او درباره ی نقش برای من توضیح می داد. دو ماه گذشت و افخمی به من گفت اگر تا فردا که می خواهد فیلم را کلید بزند نتوانم نقش را بازی کنم، فرد دیگری را جای من می گذارد. تا نیمه های شب درباره ی نقش فکر کردم و بالاخره توانستم ساعت سه و نیم، نیمه شب به نقش مورد نظر او برسم و فردای آن روز، قرارداد فیلم «عروس» را بستم.
پورعرب در ادامه بیان داشت: آداپته شدن من با این فضا، باور این سینما و تئاتر خیلی سخت بود و یک استاد سخت گیری به نام محمود استادمحمد داشتیم که به من می گفت «سینما را به خاطر علاقه ات کار کن اما تئاتر را برای تجربه بازیت انتخاب کن برای اینکه تئاتر خانه تو است» و من هم ارتباطم را با بازیگران و دوستان تئاتر حفظ می کردم. در سال هایی دائم سر بازی در فیلم های سینمایی بودم بنا بر این ارتباطم با تئاتر کمتر شده بود و این مساله به شدت اذیتم می کرد، ضمن این که ما معلم ارتباط نداشتیم که به ما بگوید در وضعیت متفاوت باید چگونه رفتار نماییم و این ها همه تجربیاتی بود که ما باید کسب می کردیم.
روایت ابوالفضل پورعرب از «استادمحمد
وی تصریح کرد: خیلی از آثار را بازی نکردم اما فیلم ها و سریال هایی که ایفای نقش کردم را دوست داشتم و پای دوست داشتنم هم ایستاده ام یعنی حتی اگر هم بد بوده و یا فروش خوبی نداشته، من نقشم را دوست داشته ام.
ابوالفضل پورعرب سال قبل در اختتامیه جشنواره فیلم فجر که برای اهدای جایزه بازیگری نقش اول زن در کنار هیات داوران جشنواره فیلم فجر حاضر شده بود، از همگان خواست تا یکدیگر را ببخشیم.
این بازیگر سینما اظهار داشت: من امیدوار هستم و آرزو دارم شما هم مثل من با اتفاقات خوبی که در این سالن افتاده، خوشحال باشید. خوشحالم که در سطح جامعه یک همدلی می بینیم که به مردم عزیز و هنرمندانی که جشنواره را داوری کردند و مسئولانی که در وضعیت سخت آنرا برگزار کردند، دیده می شود. آنها با این همدلی موجب شدند که دشمنان ما موفق نشوند به ما بخندند.
او با اشاره به غیبت یکسری از سینماگران در جشنواره سال ۱۴۰۱، افزود: بچه هایی که بهر دلیلی به جشنواره نیامدند جوان هستند. ما هم روزگاری جوان بودیم و از این اشتباهات مرتکب شدیم. ولی حالا که من ۶۱ ساله شده ام و میانسالی را گذرانده ام، می دانم که باید بخشش را یاد بگیریم و باید جوانانی را که به هر علت به جشنواره نیامدند ببخشید.
او خطاب به داوران جشنواره فیلم فجر سال گذشته، یک "خسته نباشید" گفت و افزود: این داوران را سال هاست که می شناسم. هنرمندی مانند آقای حاتمی کیا که یک روزی در مقابل همه گفت من دولتی هستم، تکلیف ما با او روشن است و از او نمی ترسیم. داوران امسال خیلی محبت کردند در این شرایط سخت (شرایط اجتماعی، سیاسی سال 1401) داوری را پذیرفتند. از همه هنرمندان حاضر تشکر می کنم و امیدوار هستم کسانی که امسال نیامدند را سال آینده با بخشش در جشنواره ببینیم.
مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب