حسین علیزاده:
آن چه به ما قدرت می دهد تا سرمان را در دنیا بلند کنیم تکیه بر فرهنگ است
به گزارش دکور پرداز، مازندران حسین علیزاده نوازنده ایرانی در جشن امضای «دستگاه های موسیقی ایران» اظهار داشت: آن چه به ما قدرت می دهد تا سرمان را در دنیا بلند نماییم تکیه بر فرهنگ است.
تالار فرهنگ و هنر ساری جمعه ۵ اردیبهشت میزبان جشن امضا و رونمایی مجموعه کتاب و آلبوم «دستگاه های موسیقی ایران» اثر استاد «حسین علیزاده» با اجرای آلبوم «نی نوا» توسط ارکستر فیلارمونیک مازندران شد.
این مجموعه که تالیف و آهنگسازی آن برعهده حسین علیزاده بوده؛ شامل ۱۳ دستگاه و آواز موسیقی ایرانی در قالب ۱۷ لوح فشرده و ۱۳ کتاب نُت است.
حسین علیزاده در این مراسم مازندران را سرزمینی خواند که از آن خاطرات بسیاری دارد و در ادامه اظهار داشت: بسیار از این سرزمین آموخته ام و آن چه برای من سازنده شد افکاری است که در آینده به آن اعتقاد پیدا کردم.
این نوازنده سرشناس ایرانی با یادآوری نام و یاد «احمد محسن پور» و «ابوالحسن خوشرو» هنرمندان نامدار و فقید موسیقی مازندران تصریح کرد: یاد می کنم از استادان بزرگ احمد محسن پور و خوشرو که خیلی لحظات زیبایی با آنها داشتم. سالیان جنگ که دلم در تهران می گرفت و نیاز داشتم از عشق لبریز شوم به مازندران می آمدم و در قادیکلا با محسن پور دمخور می شدم که همیشه برای من زنده است و چقدر انسان باشکوهی بود. از فرهنگ و موسیقی آنها فیض می بردم.
علیزاده اضافه کرد: هیچ گاه بعضی ها در قالب مرگ نمی گنجند، به زندگی مدلول می دهند و جاودانه اند.
این موسیقیدان ایرانی با اشاره به اینکه گفتن از موسیقی، هنری که فکر می کردند ممنوعه باشد زیباست، تصریح کرد: پس از نیم قرن نشان داد آن چه در دل و عشق ملتی است و تاریخ را ساخته، هیچکس نمی تواند تعیین کند این باشد یا نباشد، مثل اینکه بگویند حق ندارید عاشق باشد، این حرف پوچی است چونکه همه عاشق اند.
او اشاره کرد: ممکنست تعدادی از دوستان و همکاران ما به این مساله تن داده باشند اما من از کسانی هستم که هیچ گاه تن ندادم.
علیزاده با ابراز غرور نسبت به حضور مشتاقان هنر در این مراسم اظهار داشت: انسان وقتی چهره های شما را می بیند احساس غرور می کند و فکر نمی کند تنهاست، به هر وسیله ای بتوانی امید ایجاد کنی، مرگ را می رانی، اگر ملتی تاریخ و فرهنگ نداشته باشد باقی نمی ماند، آن چه ما را باقی نگه داشته شعار نیست، ملت های دنیا می دانند ایران چه تاریخی دارد و این سرزمین پهناور چه فرهنگ های متنوعی دارد که هنوز درک نشده با این فرهنگ ها، از فرهنگ غنی برخوردار می شویم.
نوازنده سرشناس ایرانی موسیقی تمام اقوام را موسیقی خود خواند و اضافه کرد: من به عنوان نماینده موسیقی سنتی و دستگاهی اینجا نیستم، من به عنوان یک ایرانی اینجا ایستادم که موسیقی مازندران، ترکمن صحرا، کردستان، خراسان موسیقی من است. حتی ارزش نفت زیر پای ما کمتر از این است و آن چه به ما قدرت می دهد تا سرمان را در دنیا بلند نماییم، تکیه بر فرهنگ است.
علیزاده اشاره کرد: وقتی ایرانی هستیم همه آن چه در فرهنگ های ایرانی داریم از ما هویت ایرانی می سازد.
او درباره ی موسیقی ایرانی اظهار داشت: این موسیقیِ فارسی زبانان است و به شعر فارسی متکی بوده؛ حتی اگر گویش، مازندرانی یا زبان آذری باشد، پس چرا آموزش موسیقی فقط به این تکیه می کند!؟
علیزاده در ادامه با اشاره به شیوه های آموزش موسیقی در دانشگاه اضافه کرد: بعد از فراغت از دانشگاه هر چه جلوتر می آمدم با خودم فکر می کردم چرا شیوه آموزش فرق نمی کند؟ مطلب را در دانشگاه که محل مطالعه است ارائه می دهیم اما شیوه برخوردمان مکتبخانه ای است.
این هنرمند اشاره کرد: داستانهای شفاهی ایرادهای خودش را دارد. از کسی ایراد نمی گیریم، سنت انتقال ردیف از قدیم وجود داشته، وقتی می بینیم آن چه در دانشگاه تدریس می شود هیچ ارتباطی به جامعه ندارد باید فکر نماییم تکلیف این دانش آموخته در جامعه چیست.
علیزاده با اشاره به اینکه از نظر فرهنگ موسیقی، جامعه ما فقیرتر از ادبیات است، اظهار داشت: اگرچه ادبیات فعلی خیلی لطمه خورده اما پشتوانه قوی داریم. ما ملتی با فرهنگ و تاریخ هستیم اما برخی برنامه های تلویزیون بار ضدهنری دارد و برخی جراید، شما را از فرهنگ خودتان جدا می کند.
او اشاره کرد: موسیقی و همین زبان فارسی که حرف می زنیم را ملت نگه داشتند. باید کاری نماییم فرهنگ موسیقایی مردم پرورش یابد و عادی شود.
علیزاده با اشاره به روزهای همه گیری کرونا اظهار داشت: اولین فکری که روزهای کرونا در خانه داشتم با تماشای کتاب های خیام و حافظ و سعدی در طاقچه به ذهنم رسید که موسیقی ما در روزگار قاجار تدوین شد اما ملودی های آن از اقصی نقاط ایران گرفته و آنکادره شد.
موسیقیدان ایرانی اشاره کرد: وقتی بدون کنجکاوی و سوال، با پدیده ای برخورد نماییم، ماشین های تکرارکننده و حفظ کننده ملودی می شویم که بعد از امتحان، آنرا هم فراموش می نماییم و بعد جذب بازار می شویم.
علیزاده به ارزش و قداست موسیقی در دیگر کشورها اشاره نمود و اضافه کرد: در تاجیکستان موسیقی جزو مقدسات است و مردم فرهنگ موسیقیایی دارند.
وی اشاره کرد: اگر یک قدم به سوی مردم برداریم، صدها قدم به طرف شما برمی دارند، آن چه به غرور من اضافه می کند همان ایرانی بودن است.
نقش آفرینی بالاتر از ۴۰ نوازنده و خواننده در مجموعه دستگاه های موسیقی ایران
«علی بوستان» مدیر پروژه و ناظر کیفی مجموعه نیز در سخنانی اظهار داشت: در گذشته هنرمندان در رشته های مختلف متخصص بودند، پس از مدت ها توانستیم زیر لوای پرچم حسین علیزاده با موضوع دستگاه های موسیقی ایران این کار را انجام دهیم.
بوستان درباره ی این مجموعه اظهار داشت: از پاییز ۱۳۹۹ مجموعه با گروهی بزرگ شروع و تولید شد، با ۱۳ دستگاه و آواز روبه رو بودیم که به ۳۰۲ قطعه رسیدیم.
وی اضافه کرد: در تابستان ۱۴۰۲ این پروژه آماده شد، در اولین مرحله قرار بود پروژه بصورت دوره ای منتشر شود اما در نهایت بصورت کامل ارائه کردیم.
بوستان درباره ی گروه اجرائی پروژه تصریح کرد: بالاتر از ۱۰۰ نفر در این مجموعه نقش داشتند که بیش از ۴۵ نفرشان نوازنده و خواننده بودند.
او با اشاره به اینکه تا حالا عادت داشتیم اشعار ادبیات کلاسیک را در ردیف های آواز و ساز با هم بشنویم، اظهار داشت: اوزان این اشعار به گوشه ها تحمیل می شد اما به همت شاعر و هنرمند «سیروس جمالی» تمام گوشه هایی که در ردیف بوده، در شعر آمده است.
در این مراسم آلبوم «نی نوا» توسط ارکستر فیلارمونیک مازندران اجرا و در آخر مراسم نیز با حضور تعداد زیادی از هنردوستان، جشن امضای این اثر انجام شد.
مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب